شعر درباره زنان بی حجاب – طنز

به به ای خانم قشنگ و ملوس
که قدم می‌زنی به مثل عروس

 .

ای که در پیش آینه با تاپ
کرده‌ای یک دو ساعتی میک آپ

.

روی اجزای صورتت یک یک
ریمل وسایه و رژ و پن‌کک

.

شده‌ای – چشم خواهری! – خوشگل
می‌بری از بزرگ و کوچک دل

.

می شود بند عفت از این ناز
چون کمربند سبز تهران، باز!

.

نگو اصلا که: “ذاتا این مدلم”
خودم این‌کاره‌ام عزیز دلم

.

من که این قدر خویشتن دارم
باز، دیوانه می‌شوم دارم!

که اگر موجبات ننگی تو
پس چرا این قدر قشنگی تو؟!

.

خواهرم توی این بریز و بپاش
تا حدودی به فکر ما هم باش

.

پیش خود فکر کن که مرد غریب
گر ببیند تو را به این ترتیب

.

از لبش آب راه می‌افتد
طفلکی در گناه می‌افتد

.

من خودم بی خیال دنیاشم
نه که منظور من خودم باشم

.

مشکل از سوی جوجه کفترهاست
غصه‌ام معضل جوانترهاست

.

که به یک جلوه ی زن از مریخ
خل و دیوانه می‌شوند از بیخ

.

رشته را می‌کنند هی پنبه
بس که ناواردند و بی جنبه

.

ما که داریم خانه‌ای در بست
_تازه ویلای دوستان هم هست!_

.

غالبا عصرها همانجایم
هفته‌ای یک دو روز تنهایم

.

الغرض این از این همین دیگر
روسری را جلو بکش خواهر!